Laat jij jezelf zien?

Komende zaterdag laat ik mezelf zien op het evenement Zien!.
Meer dan 50 ondernemende vrouwen uit Lelystad en omgeving laten zich daar zien, aan elkaar en aan de bezoekers.

Ik werd direct getriggerd door de naam van het event, Zien!.

Want vaak kijken we wel, maar zien we de ander ook echt? En nog belangrijker, laten we onszelf wel echt zien? Of zijn het de verschillende rollen (met bijpassende gezichten) die we aan de buitenwereld laten zien.

Hoe zit dat met jou?

Hoe ben jij zichtbaar?

Als je hier nooit bij stil staat, zoals ik eerder ook eigenlijk niet deed, dan loont het de moeite om eens te gaan kijken bij jezelf… eenvoudigweg in stilte naar binnen gaan, en bewust worden wat deze 2 vragen bij jou oproepen.

Ik zou zeggen… kijk en luister eens goed naar jezelf… Wat laat jij van jezelf zien?

Het jezelf laten zien heeft te maken met authentiek zijn, én met bewust in het Nu zijn.

Als ik voor mezelf spreek, kan ik alleen maar zeggen dat ik steeds meer laagjes aan het afpellen ben, en dus steeds dichter bij mijn kern kom.
Authentiek(er) wordt. Dat is ook de reden dat ik af en toe een echt heel persoonlijke blog deel.

Je pure zelf laten zien is kwetsbaar, maar tegelijkertijd heel krachtig

Immers, hoe meer je ‘jezelf bent’ (correctie: want je bent uiteraard altijd jezelf, maar je laat je kern niet altijd naar buiten komen) des te minder er is om je achter te ‘verschuilen’. Maar ook, des te helderder je kunt zijn naar je omgeving – en naar jezelf – toe.

Je hoeft geen ‘rol meer te spelen, maar bent simpelweg ‘jij’. En als jij echt vanuit die kwetsbaarheid in je eigen kracht durft te staan, dan is er geen weg terug. Beperkende overtuigingen zijn niet meer nodig, en beschermingsmechanismen ook niet. Laagjes die kunnen verdwijnen….

Dit kan uiteraard alleen als je echt in het Nu leeft. Het verleden is geweest, en niet meer te veranderen. De toekomst moet nog komen. In het Nu kun je, vanuit je Kernkracht omgaan met alles wat er is.

Daar zijn de gedachten en emoties, daar zijn de verhalen die je jezelf vertelt. En als je deze écht gaat herkennen, en bewust gaat bekijken (en nee, je hoeft ze dus niet te geloven!), en als het nodig is gaat loslaten, dan kom je in één keer heel veel stappen dichter bij je pure Ik.

Immers, gedachten zijn slechts gedachten, emoties slechts emoties, en verhalen slechts verhalen… Net als wolkjes in de blauwe lucht… ze kunnen zo maar voorbij drijven, oplossen, of van vorm veranderen.

Dus… wat laat jij van jezelf zien?

Je jasje van overtuigingen, emoties en je verhalen, of je pure kern?

Ik realiseer me dat ik misschien wel tegen wat heilige huisjes aanschop met bovenstaande tekst. Want ja, er staan best een aantal boute uitspraken in. Vroeger zou ik me op voorhand al hebben verontschuldigd daarvoor. Maar dat was vroeger.

En zo in een kort stukje beschreven lijkt het misschien allemaal wel erg eenvoudig…. Het grappige is, dat het dat ook is. Slechts een beslissing. Althans, dat loslaten. Zodat jouw kern naar buiten kan komen.