Dromen, duigen en parels

Een persoonlijk blog over parels halen uit dromen die in duigen vielen.

Dromen

Vandaag is het 13 mei
Precies 4 jaar geleden trouwde ik voor de 2e keer in mijn leven. Wat een prachtige dag was dat!
En natuurlijk dacht ik dat dit de liefde van mijn leven was, en dat deze verbintenis de rest van ons leven zou duren. Want anders begin je er natuurlijk niet aan. Logisch.

Duigen

Een dikke drie-en-half jaar later bleek dat deze dromen – zonder dat ik het wist – al een poosje vervlogen waren…
En als ik terugkijk, dan is dat niet eens een verrassing.

Gelukkig kan ik er nu van een afstandje naar kijken, en er heel veel lessen uit leren. Zowel van de periode voor, als na de beslissing om te gaan scheiden.
Ik ga in mijn leven namelijk altijd er van uit dat niets voor niets gebeurt.
En dat alles een reden heeft. Zo ook dit soort dingen… dromen die in duigen vallen. Het zijn vaak harde en pijnlijke confrontaties met jezelf en het leven, cadeautjes die je niet wilt uitpakken. Maar als je het dan toch doet… komen er regelmatig pareltjes te voorschijn!

Parels

Daarom op deze toch nog steeds bijzondere dag een vijftal parels die ik uit de modder van de afgelopen maanden heb weten te vissen.

1. Kernwaarden en toekomstdromen

Als je een verbinding met iemand aangaat (of dat nou zakelijk of privé is, dat maakt eigenlijk niet uit), dan is het belangrijk dat je een aantal (kern)waarden met elkaar deelt, maar vooral ook, dat je diep van binnen écht dezelfde kant op wilt (gezamenlijke dromen).

Nog belangrijker is om dit soort zaken gedurende de gezamenlijke reis te blijven checken, en vooral, er over te (blijven) praten met elkaar!

Wat mij achteraf duidelijk werd over mijn relatie, is dat dromen bij de twee ‘partijen’ in de loop der tijd kunnen veranderen… en dat dat bij ons echt aan de orde was. We waren in velerlei opzichten uit elkaar aan het groeien, zonder dat we ons dat bewust waren. En dan is het lastig communiceren, zeker als je andere uitdagingen in het leven er bij hebt.

Blijven communiceren vanuit je eigen hart is dus echt de sleutel! Ook bij zakelijke samenwerkingen.

2. Van dromen naar werkelijkheid

Je kan wel dromen (hebben), maar als je er geen doelen van maakt (vertaald als ‘in actie komen en er wat voor doen’), dan blijven het dromen! Dat geldt voor een huwelijk, maar uiteraard ook voor alle andere dingen in je leven. Het leven kabbelt vrolijk verder, of je er nou wel je eigen plan in plaatst of niet.
Als je ergens van droomt, dan is het dus handig om te kijken hoe je dat kunt bereiken. En als je er dan samen een concreet doel van maakt, kun je ook gericht stappen zetten de juiste richting op. Want dat is tenslotte wat je wilt!

Het grappige wat ik nu kan zien is dat, hoewel ik dácht dat we gezamenlijke dromen hadden, dit niet volledig het geval bleek te zijn. Nu zie ik in dat dit ook de reden was waardoor we nooit echte doelen (voor de langere termijn) konden bepalen, en eigenlijk ook geen stappen zetten in de richting van wat ik dacht dat ‘onze droom’ was. Nu zie ik dat het eigenlijk mijn droom was, en dat hij… diep van binnen hele andere dromen had.

3. Als dromen in duigen vallen

Dan is het zaak om goed te voelen, te laten zijn wat er aan emoties en gedachten is. Zonder er in te blijven hangen. Je zult er dwars door heen moeten, want anders krijg je dit verwerkingsproces hoe dan ook een andere keer op je bordje. Het moet er uit, anders maakt het je letterlijk ziek. Dit is echt een proces wat je jezelf moet gunnen. En als het je niet alleen lukt, zoek dan hulp!

Ik ben zo dankbaar voor alles wat ik in mijn leven tot nu toe heb geleerd. Het heeft er voor gezorgd dat ik relatief snel en gemakkelijk door dit proces heen kon. Ik zeg ‘relatief’, want ook ik had (en heb af en toe nog steeds) zo mijn uitdagingen. Maar bewust zijn van het NU, het kunnen ‘loslaten’, de goede kanten óók kunnen zien en voelen (en niet alleen de negatieve), en nog een paar van dit soort zaken maakten dat ik de situatie wat objectiever kon bezien. Dat ik niet ín mijn emoties bleef hangen, maar er al snel doorheen rolde. En ja, nu zie ik absoluut de waarde in van alles wat ik heb mogen leren bij mijn jaren bij Spirit Coaching en 365 Dagen Succesvol.

Natuurlijk helpt het ook dat ik gezegend ben met een aantal goede vrienden, die er allemaal op hun eigen manier voor me waren. En dat mijn nu-bijna-ex de beroerdste niet is, en we makkelijk, snel en goed afspraken konden maken voor de nabije toekomst. Niet dat er geen heftige uitbarstingen waren tijdens onze contacten, maar gelukkig kunnen we toch iedere keer weer opnieuw met elkaar in gesprek komen. Blijkbaar hebben we nu wél een gezamenlijk doel, namelijk dit op een goede, nette en liefdevolle manier met elkaar afronden.

Natuurlijk realiseer ik me ook dat zoiets niet altijd het geval is als een (persoonlijke of zakelijke) verbinding wordt verbroken, dus ja, alweer… dankbaar!

4. Jij hebt het stuur zelf in handen

Het wordt me steeds duidelijker hoe belangrijk het is om verantwoordelijkheid voor je eigen leven te nemen. Voor je eigen keuzes, gedachten en gevoelens. Voor jezelf dus. Situaties kunnen je ‘overkomen’, maar het is aan jou zelf hoe je daar dan mee om gaat. Je bént niet je gedachten of emoties, je hébt ze. Jij maakt je eigen keuzes, en als het een keertje niet werkt, dan kun je elk moment weer een nieuwe keuze maken.
Jij zit aan het stuur van je eigen levensbus!

Heel vaak zijn we geneigd (ja, ik ook nog af en toe) om met ons vingertje te wijzen naar de ander, om de oorzaak van dingen buiten ons zelf te plaatsen. En dat maakt het lastig om dingen in je leven te veranderen, want een ander kun je niet veranderen.  Je kunt alleen jezelf en je eigen gedrag veranderen. En dat begint met daar de verantwoordelijkheid voor te nemen. Je te realiseren dat je altijd een rol hebt in je eigen situatie.

Zo was het uiteraard niet alleen René’s schuld dat hij vreemd gegaan is en uiteindelijk besloot dat hij meer van de ander hield dan van mij. Natuurlijk heeft hij het wel gedáán (gedrag) en heeft hij zelf die keuze gemaakt. Alleen was dit waarschijnlijk helemáál niet gebeurd als ik in de periode voor dat dit plaats vond niet had ‘meegewerkt’ aan het ontstaan van ruimte daarvoor.  Onder andere door me niet voldoende bewust te zijn van wat ik hierboven bij 1 en 2 heb beschreven. En oké, de manier waarop het duidelijk is geworden is niet zo netjes (en ja, daar heeft hij na afloop ook echt zijn verantwoordelijkheid voor genomen) maar het maakt het resultaat er niet anders om. En aan dat resultaat, tja, hoe ik het ook wend of keer, daar ben ik dus ook zelf deels debet aan..

Ik kan dan (kiezen om) boos op hem blijven, maar dat lost niets op. En dus heb ik er voor gekozen om, nadat ik alle emotionele processen heb doorvoeld (en nog steeds af en toe doe, met nieuwe laagjes die komen) hem te vergeven voor zijn gedrag. Niet om hem, maar voor mijzelf. Want gevoelens en gedachten van boosheid en wrok dragen nou eenmaal niet bij aan een gelukkig leven. En als ik hem vergeef, dan geeft dat mij ruimte… (want in de praktijk heeft hij zijn eigen processen te doorlopen en doorvoelen).

Want ik… ben zelf ook verantwoordelijk voor hoe ik me voel. Ben ik ergens niet happy mee, dan zal ik zelf iets moeten veranderen!

5. En nu ik…

Vijf maanden verder, en ik ben steeds meer aan het ontdekken wie ik nou eigenlijk ook al weer écht ben. Wat ik leuk vind, wat ik wil in mijn leven. Het voelt als een cadeautje nu mijn leven steeds meer lijkt te gaan stromen. Mijn eigen stroom… Want achteraf ontdekte ik pas, hoe erg ik me door mijn relatie heb laten afleiden, of misschien zelfs tegen houden. (Zou dat te maken met bijvoorbeeld punt 1, gezamenlijke dromen die niet gezamenlijk bleken?).

Ik vind het heerlijk om dan af en toe in tijdschriften te neuzen, te scheuren en bijvoorbeeld een vision bord te maken voor mijn nieuwe leven. Wat mij ook verder heeft geholpen, is het maken van lijstjes. Zoals ‘waar word ik blij van, wat geeft me energie’ en ‘wat kost me energie’. En dan natuurlijk de verantwoordelijkheid nemen om daarin keuzes te maken. Dit doe ik vaker, dat doe ik niet meer.

Vooruitkijken, en je eigen nieuwe doelen ontdekken is ook belangrijk. Waar wil ik staan over 3 jaar, over een jaar, over 3 maanden? En wat heb ik daar dan voor te doen? Elke dag een heel klein stapje zetten, is genoeg, je hoeft je leven niet binnen een week weer volledig op de rit te hebben.

Het helpt ook om af en toe iets doen wat je uit je comfortzone haalt, ook dat brengt je weer dichter bij jezelf. Zo ga ik… voor het allereerst in m’n eentje naar de sauna. Op mijn verjaardag nog wel. En ik ga er nu al van uit dat het een feestje wordt, een feestje met mijzelf!

Toekomstplaatje

Al met al kijk ik terug op mooie jaren. Blijkbaar hadden we wat met elkaar te doen, en blijkbaar is dat nu klaar.
Ik merk dat het me helpt om van bovenstaande ‘parels’  bewust te zijn. Het maakt dingen duidelijk, maar zet ook van alles in beweging. En die beweging, dat is mijn uiteindelijke cadeautje. Mijn toekomst staat weer open, een blanco bladzijde. En ik ben lekker bezig deze te vullen met mijn eigen dromen en doelen.

En ja… ooit past daar vast wel weer een partner bij.
Want ook die droom… heb ik nog steeds.
Ik geloof nog steeds in wonderen en sprookjes.
Dus… en ze leefden nog lang en gelukkig… ja, echt wel!
Maar nu nog even niet.
Nu voel ik me simpelweg gelukkig.
In mijn eentje, maar zeker niet alleen of eenzaam.
Omdat ik ben wie ik ben, met alles wat er in mijn leven gebeurt.
En ook dat is een keuze. Mijn keuze!

Ik neem nog wat lekkers op mijn nieuw hervonden vrijheid!

Overigens, één van mijn dromen is om met alles wat ik in mijn rugzakje heb zitten qua opleiding en ervaring heel veel anderen te kunnen helpen. Op weg naar zelfstandigheid, naar zichtbaarheid, naar in je kracht staan als jezelf. En ik hoop dan ook van harte dat je wat aan mijn schrijfsels hebt.
Ik lees het graag!

* Alle foto’s zijn gemaakt door Bruidsfotografe Natalja tijdens onze trouwdag op vrijdag 13 mei 2011.