Een jaar om nooit te vergeten

Een heel persoonlijke terugblik, emotioneel en heftig. Wat is er veel gebeurd. En wat heb ik naast dieptepunten ook veel hoogtepunten mogen beleven.

Oudjaarsdag 2014

De laatste dag van een jaar wat ik nooit meer zal vergeten. Een dag om terug te kijken, maar ook om weer een nieuw hoofdstuk in mijn leven te gaan schrijven.

Een jaar wat eindigde zoals ik nooit had kunnen bedenken. Met mijn leven op z’n kop, en m’n basis in gruzelementen. En toch zie ik de toekomst weer positief in. Alleen anders.

Vandaag ga ik alle emoties maar laten stromen. Terugkijkend in mijn jaar (en wat is facebook daar een mooi medium voor) zie ik een aantal dieptepunten, maar ook veel hoogtepunten.

Mijn 2014

• Het jaar wat ik vol goede moed met René ben gestart. Het werd ‘ons beste jaar ooit, tot dan toe’
• Het jaar waarin ik op 31 januari mijn Nieuwjaarsduik in de Noordzee heb mogen doen
• Het jaar waarin ik mooie wandelingen heb gemaakt en nieuwe natuurgebieden heb ontdekt
• Het jaar waarin ik weer veel prachtige vrouwen heb mogen portretteren en profileren
• Het jaar waarin ik  in mei met een prachtig stel mensen de Via Ferrata in de Ardennen heb bedwongen
• Het jaar waarin gezondheid op een laag pitje stond, de 2e hernia operatie voor René (succesvol dit keer) en bij mij een volledige vermoeidheid-instorting zoals ik nog nooit heb ervaren (en ook nooit meer hoop te ervaren)
• Het jaar waarin ik heb ontdekt hoeveel vrienden ik eigenlijk heb, en veel nieuwe vrienden heb gemaakt
• Het jaar waarin de oogst uit de tuin wat minder was door verkeerde beslissingen, maar desondanks voor een gevoel van overvloed heeft gezorgd
• Het jaar waarin we de tuin ook hebben opgezegd om volgend jaar te kunnen besteden aan dingen die dan voor ieder van ons apart belangrijker zijn
• Het jaar waarin ik het plezier van Bingo heb herontdekt
• Het jaar waarin de kracht van Kernwaarden héél duidelijk voelbaar was (de mijne zijn Liefde, vertrouwen, positiviteit en groei)
• Het jaar waarin ik mijn eigen Kracht voelde, en er echt in kon gaan staan
• Het jaar waarin ik deel uitmaakte van mooie samenwerkingsverbanden
• Het jaar waarin ik andere onderneemsters heb mogen helpen en adviseren met hun Zichtbaarheid
• Het jaar waarin ik diverse evenementen heb (mee)georganiseerd: de Loslaatdag, Focus, Wow, kijk jou…
• Het jaar waarin mijn part-time baan bij De OpruimExpert helaas voortijdig moest worden beëindigd, maar daardoor ruimte gaf voor andere dingen
• Het jaar waarin ik twee vakanties won (een week met René in een caravan op park Warsberg in Saarburg, en een nachtje samen in Thermae 2000 in Valkenburg, inclusief de kerstmarkt –  als ik geweten had hoe het jaar ging lopen… weet ik niet of ik dit zo had ingevuld. Maar als ik terugkijk, hebben we wel genoten van veel mooie momenten samen
• Het jaar waarin ik weer heb genoten van ’tuinendagjes’, en fotograferen van al dat moois
• Het jaar waarin in de wereld de meest verschrikkelijke dingen gebeurden
• Het jaar waarin ik voorzichtig contact kon opbouwen met mijn verleden
• Het jaar waarin ik een aantal keren heb kunnen genieten van lekkere sushi, mijn absolute favoriete eten
• Het jaar waarin ik supertrots was op René (en zijn LaCo team (landelijke competitie, dart)) die Nederlands kampioen is geworden, en zoals ik net gehoord heb ook LaCo team van het jaar.
• Het jaar waarin ik emoties bij mezelf ontdekte die ik nog niet kende (en waarin ik voor het eerst in mijn leven zo kwaad ben geweest dat ik zelfs koffie in iemands gezicht heb gegooid. Hmm, dat gaat zelfs voor mij wat ver, maar toch…)
• Het jaar waarin ik ontdekte dat ik goed ben in vergeven (en nee, vergeten is echt wat anders) en dat de vraag ‘wat zou Liefde doen?’ super krachtig is in je leven
• Het jaar waarin ik meer verdriet, pijn en boosheid heb gevoeld (en doorwerkt) in één maand, dan in mijn hele leven hiervoor
• Het jaar waarin één ‘vriendin’ het woord ‘vriendin’ een totaal andere betekenis heeft gegeven (en waarin ik me gelukkig ook realiseer dat dit helemáál niet voor alle vriendinnen geldt)
• Het jaar waarin ik verplicht (omdat hij dat zo besloten heeft) afscheid moest nemen van René als mijn Lief, mijn Liefste, mijn levenspartner, mijn vertrouwenspersoon, mijn ziel & zaligheid en mijn Alles… maar waarin we nu toewerken dat hij wel in mijn leven kan blijven als mijn maatje, als een goede vriend, omdat we samen zulke mooie tijden hebben beleefd
• Het jaar waarin ik toch de zon weer achter de wolken zie schijnen
• Het jaar waarin ik nu heel bewust door mijn facebook-berichten heen blader, maand voor maand… en zie wat een liefde er was… en en even dubbel zo hard voel wat ik nu mis….
• Het jaar waarop ik besluit dat ik weer mag dromen, míjn dromen mag vormgeven. En dat begint met zuurkool stamppot op m’n eigen manier… (die René niet lekker vindt)
• Het jaar dat ik besluit dat ik gewoon weer nieuwe plannen ga maken, voor mijn eigen leven. Om mijn weg in het leven te vervolgen… en te ontdekken wat voor moois er nog meer voor mij in het verschiet ligt.
• Het jaar waarin ik emoties kan laten zijn voor wat ze zijn, emoties. Ik bén ze niet, ik héb ze, en als ik ze er kan laten zijn, dan lossen ze ook gewoon weer op… laagje voor laagje.

Het jaar waarin ik besef wat voor een prachtig mens ik ben… het jaar waarin ik mezelf verras, verbaas, en feliciteer. Ja, het was mijn jaar. Met heel veel mooie, en net zo veel minder mooie momenten en ervaringen. Maar… that’s life!

Dankbaar

Terugkijkend op het jaar, voel ik een enorme dankbaarheid door me heen stromen.
Dankbaar voor de mooie lessen die vrienden me gaven, de transformatie die het jaartraject van ‘365 dagen succesvol’ me bracht. Dankbaar voor overvloed die ik ondanks alles ervaar, dankbaar voor de Liefde die ik mag zijn. Dankbaar voor de cadeaus die ik kreeg, maar niet wilde uitpakken, en toch deed.
Door dat toch te doen, ontstaat er een prachtig begin voor 2015…
De tijd mag z’n werk doen, mooie nieuwe lessen op m’n pad brengen, en mij een nog mooier leven geven dan ik al had.

Toekomst

Vanmiddag ga ik mezelf verblijden met een nieuw dromenbord, of een dromendoos, ik zie wel waar ik uiteindelijk op uitkom. Ik geef mezelf toestemming om komend jaar een ‘happy single’ te worden. Te genieten van dat wat er op mijn pad komt, te genieten van wie ik ben. En natuurlijk ga ik het Universum daar een handje bij helpen door duidelijk te maken wat ik graag zou willen…

Ik blijf een rasoptimist, een echte positievo… want ik geloof dat je nooit meer op je bordje krijgt dan je aan kan. En ook dat je die dingen meemaakt die je nodig hebt in je leven hier op aarde. En dus… bezit ik blijkbaar een toverstafje om dat wat mij ‘overkomt’ in een voor mij werkend perspectief te zetten. Af en toe voel ik me daardoor een ‘vreemde eend’ in de bijt, maar ja… dat is simpelweg wie ik ben. En waar ik voor sta.

Dus ja… vannacht om 00.00 uur begint mijn nieuwe ‘beste jaar ooit’ tot dan toe. Dat dat maar even duidelijk is!

Stralend zichtbaar in je eigen kracht, dat is wat ik jouw wens…